ΕΥΡΙΠΙΔΗ: ΕΛΕΝΗ , Γ’ επεισόδιο, στ. 1286-1424: Η εμφάνιση του Θεοκλύμενου και η εφαρμογή του σχεδίου
1. Το τραγούδι του Χορού τελείωσε. Στην άδεια σκηνή θα επικρατήσει αναταραχή, αφού νέα πρόσωπα κάνουν την εμφάνισή τους. Μπαίνουν από την ………………….. πάροδο. Ξεχωρίζει η επιβλητική μορφή ενός άνδρα. Είναι ο …………………….Έχουν μιλήσει για αυτόν όλοι οι άλλοι ήρωες: η Ελένη, η Θεονόη, η Γερόντισσα. Ποιες πληροφορίες μέχρι τώρα έχετε συλλέξει γι’ αυτόν; …………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………… ۩ Ο ……………………….. γυρίζει από ……………………. και είναι περιτριγυρισμένος από σκυλιά και δούλους, που κρατούν τα απαραίτητα σύνεργα. Χαιρετά με σεβασμό τον τάφο του …………………, αλλά είναι ανήσυχος .Ποια συναισθήματα τον διακατέχουν;(στ. 1293-1304)και γιατί;
Τι μεσολάβησε ώστε να γυρίσει εσπευσμένα πίσω;……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………………………
Τι πίστεψε όταν δεν είδε την Ελένη στον τάφο; …………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Πώς ένιωσε όταν τελικά διαπίστωσε πώς ήταν ακόμη εκεί;( στ. 1312) ………………………………………………………………………………………………………………………………………….. ……………………………………………………………………………………………………………………………………………. 2. Ήρθε η ώρα η Ελένη να θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο διαφυγής. Πρέπει να αναλάβει αμέσως δράση και να ξεγελάσει τον Θεοκλύμενο. Ποια τεχνάσματα χρησιμοποιεί;……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………
Στο σημείο αυτό η εξωτερική εμφάνιση θα παίξει σημαντικό ρόλο και η Ελένη θα το εκμεταλλευτεί. α. Ποια είναι τα στοιχεία όψης τόσο της Ελένης όσο και του Μενέλαου
► μορφή Ελένης: ……………………………………………………………………………………………………………………………………….. ……………………………………………………………………………………………………………………………………….. ………………………………………………………………………………………………………………………………………… ► μορφή Μενέλαου: ………………………………………………………………………………………………………………………………………..………………………………………………………………………………………………………………………………………..
β. Ποια στοιχεία ήθους του Θεοκλύμενου θα χρησιμοποιήσει για να ‘στήσει’ το δόλο της; ………………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………….……………………………………………………………………………………………………………………………
Ο Ευριπίδης από την αρχή του έργου χρησιμοποιεί το εύρημα (<ευρίσκω) του ειδώλου και πλέκει την υπόθεση γύρω από την αντίθεση του εἶναι και του φαίνεσθαι .Εδώ πώς παρουσιάζεται η Ελένη; Τι του λέει ώστε να διαλύσει τις αμφιβολίες του; Πάνω σε ποια στοιχεία του χαρακτήρα του ‘πατάει’; …………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………… ► Επίσης ο Μενέλαος δεν είναι ο ένδοξος βασιλιάς ( εἶναι),αλλά ένας ναυαγός με κουρέλια ( φαίνεσθαι), ένας δούλος. Επιπλέον στη σκηνή αυτή κρατά δεύτερο ρόλο και εμφανίζεται ως το εκτελεστικό όργανο της Ελένης, προκειμένου να έχει επιτυχή έκβαση το σχέδιό της( εν γνώσει του, βέβαια και με τη σύμφωνη γνώμη του) . Όμως και ο Θεοκλύμενος, τυφλωμένος από το πάθος του για την Ελληνίδα πιστεύει ό, τι του λέει και μετατρέπεται και αυτός, εν αγνοία του, σε εκτελεστικό της όργανο. Έχει βέβαια και τις αμφιβολίες του ,που όμως δεν στηρίζονται σε λογικά επιχειρήματα, όσο στην καχυποψία του και στο φόβο του μην την χάσει. Περισσότερο διαισθάνεται παρά σκέφτεται. Γίνεται εύκολο θύμα στη διαλεκτική ικανότητα της πανέξυπνης Ελένης.
- Το σχέδιο είναι καλά οργανωμένο και ο Αιγύπτιος βασιλιάς δεν αντιλαμβάνεται την αληθινή σημασία των λόγων της Ελένης ( δίσημοι λόγοι =με διττή, διπλή σημασία). Άλλα λέει η Ελένη, άλλα καταλαβαίνει ο Θεοκλύμενος ( εἶναι # φαίνεσθαι). Εντείνεται έτσι η τραγική ειρωνεία
→ Συμπληρώστε τον πίνακα
στίχοι Ελένη - Θεοκλύμενος
1370
1411-1413
1415-1417
1418-1419
1421-1422
Να σχολιάσετε τις φράσεις, με βάση τις θρησκευτικές αντιλήψεις των αρχαίων Αιγυπτίων και Ελλήνων: «τάφος χωρίς νεκρό, σκιά θα θάψεις;» ( στ. 1360) «για να μη βγει το μίασμα στ’ ακρογιάλι» (στ. 1391)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου